Συνέντευξη τύπου για Τα Σινεμά μας & την Πόλη μας στον κινηματογράφο Άστορ στις 4 Απριλίου 2023, με αίτημα να κηρυχθούν άμεσα διατηρητέοι οι κινηματογράφοι Ιντεάλ και Άστορ που κινδυνεύουν. #ΤΑΣΙΝΕΜΑΜΑΣ #ΗΠΟΛΗΜΑΣ
Παρεμβάσεις:
♥
Γεια σας,
σας ευχαριστούμε πολύ που είστε μαζί μας.
Σας καλέσαμε σήμερα εδώ γιατί θέλαμε να σας εξηγήσουμε την κατάσταση σχετικά με τους κινηματογράφους ΑΣΤΟΡ και ΙΝΤΕΑΛ, και γιατί, ζητάμε κήρυξη διατηρητέας χρήσης.
Και για να καλέσουμε τους δημόσιους φορείς ΕΦΚΑ (Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης), ΥΠΕΝ (Υπουργείο Ενέργειας & Περιβάλλοντος) και ΥΠΠΟΑ (Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού) να πράξουν το καθήκον τους. Γιατί αυτοί είναι αρμόδιοι σε σχέση με την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος, του πολιτισμού, της δημόσιας περιουσίας, της πόλης και των κατοίκων της.
Γιατί οδηγηθήκαμε εδώ:
Ο ΕΦΚΑ, διαχειριστής μεγάλης ακίνητης δημόσιας περιουσίας, και ιδιοκτήτης των κινηματογράφων ΑΣΤΟΡ & ΙΝΤΕΑΛ, θέλει να τους εξαφανίσει, αφού παραχωρεί τα κτίρια που στεγάζονται, χωρίς να προβλέπει την απρόσκοπτη λειτουργία των δυο κινηματογράφων. Μετά από αντιδράσεις σύσσωμης της ελληνικής κινηματογραφίας, αλλά και το ομόφωνο ψήφισμα του Δήμου Αθηναίων, ο ΕΦΚΑ εξακολουθεί να σχεδιάζει τον αφανισμό τους, αφού, αυτή τη φορά εμποδίζει να κηρυχθούν διατηρητέοι ως προς την χρήση τους οι κινηματογράφοι, που είναι ο μόνος τρόπος που εγγυάται την απρόσκοπτη λειτουργία τους, ενώ αποτελεί και ένα καθεστώς προστασίας που δικαιούνται. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μετά τις φαιδρές αιτιάσεις που περιλάμβανε η ένσταση του ΕΦΚΑ ενάντια στην κήρυξη, το ΥΠΕΝ κωλυσιεργεί να κηρύξει διατηρητέα την χρήση τους, παρόλο που οι κινηματογράφοι εκπληρώνουν όλα τα κριτήρια.
Και αναρωτιόμαστε γιατί.
Μετά από μήνες εμπαιγμού από τον ΕΦΚΑ και αδιαφορίας από το ΥΠΠΟΑ,
το ΥΠΕΝ έπραξε το αυτονόητο και πριν από περίπου 2 μήνες, κίνησε τη διαδικασία κήρυξης διατηρητέας χρήσης των κινηματογράφων Α&Ι. Μετά την ένσταση του ΕΦΚΑ και ενώ η πρόταση θα περνούσε από συμβούλιο, το θέμα έχει αναβληθεί τρεις φορές. Έχουμε όλα τα κριτήρια να ενταχθούμε σε αυτό το καθεστώς που προβλέπει ο ελληνικός νόμος και δεν εξετάζεται η πρόταση, ώστε να μην εγκριθεί!
Ταυτόχρονα το ΥΠΠΟΑ με την πρόσφατη ανακοίνωση του μας υπέδειξε μια ακόμα οδό για να προστατευτούν οι κινηματογράφοι, που τόσο καιρό αγνοούσαμε 🙂 Η έκθεση τεκμηρίωσης του τμήματος διατηρητέων κτιρίων ΔΑΟΚΑ του ΥΠΕΝ περιέχει όλους τους όρους που εκπληρώνουν τις προδιαγραφές προστασίας μας, τόσο μέσω ΥΠΕΝ, όσο και μέσω ΥΠΠΟΑ.
Έχουμε συγκεντρώσει ήδη 10Κ υπογραφές στήριξης – μπορούμε να φέρουμε όσες χρειαστεί – και μας λείπει ακόμα μια. Αυτή του Υπουργού. Βρισκόμαστε στο σημείο που ο υπουργός χρειάζεται να βάλει απλώς μια υπογραφή
και από ότι φαίνεται κάτι τον εμποδίζει.
Κάτι συμβαίνει.
Κάποιοι εμποδίζουν να κηρυχθεί άμεσα διατηρητέα η χρήση των κινηματογράφων Α&Ι.
ΖΗΤΑΜΕ:
Το ΥΠΕΝ και το ΥΠΠΟΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους στον πολιτισμό, το δημόσιο συμφέρον, την πόλη, τους κατοίκους της, και να κηρύξουν άμεσα διατηρητέα την χρήση των κινηματογράφων Α&Ι που βάσει των αιτιολογικών εκθέσεων του ΥΠΕΝ δικαιούνται αυτό το καθεστώς.
Θέλουμε ακόμα,
να καταδείξουμε την αναξιοπιστία του δημόσιου φορέα ΕΦΚΑ που διαχειρίζεται δημόσια περιουσία αποκλειστικά με όρους real-estate. Ο ΕΦΚΑ αποδείχθηκε αναξιόπιστος αφού μόνο στόχο είχε τελικά να ξεγελάσει όχι μόνο τους άμεσους συνομιλητές του, αλλά και όλο τον κόσμο. Θυμίζω το δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο με τον πομπώδες τίτλο “Δεν δρομολογείται αλλαγής χρήσης των κινηματογράφων”.
Με ποια κριτήρια προάγει το δημόσιο συμφέρον ο διοικητής του Παναγιώτης Δουφεξής; Σε ποιούς έχουμε εμπιστευτεί αυτή την περιουσία;
Να δηλώσουμε ότι οι συνομιλητές μας δεν είναι ο ΕΦΚΑ, ούτε οι επενδυτές. Δεν είναι δικό τους θέμα η προστασία των κινηματογράφων. Υπάρχει ήδη ένα πλαίσιο που προβλέπει την προστασία χώρων πολιτισμού όπως είναι οι δικοί μας – και ενώ εκπληρώνουμε τους όρους ένταξης μας, μας εμποδίζουν.
Aυτή τη στιγμή η τεκμηριωμένη έκθεση που προτείνει την κήρυξη διατηρητέας χρήσης των κινηματογράφων βρίσκεται στο τραπέζι του υπουργού και περιμένει την υπογραφή του. Ζητάμε να μπει στην ημερήσια διάταξη του επόμενου συμβουλίου, όπου και αναμένεται να εγκριθεί.
Όλοι,
τα Φεστιβάλ, Νύχτες Πρεμιέρας – Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας, Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, Εθνογραφικού Κινηματογράφου, Η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά, κ.α.
Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, Ένωση Σκηνοθετών Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου, Σύνδεσμο Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Έργων, Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, Ένωση Σκηνοθετών Δημιουργών, Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδος, κ.α.,
όλος ο κινηματογραφικός χώρος, ζητάμε το αυτονόητο.
Να αναλάβει η πολιτεία τις υποχρεώσεις της, το δημόσιο συμφέρον.
Να κρατηθούν οι αίθουσες στη θέση τους για να κρατηθεί η πόλη.
—
Την Κυριακή με το κάλεσμα μας “ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΜΑΣ, Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ”, η στήριξη του κόσμου ήταν πρωτοφανής. Απέδειξε ο κόσμος ότι τα θέλει τα σινεμά του, ότι τη θέλει την πόλη του να είναι μια πόλη ζωντανή. Γι αυτό τον λόγο ήταν το κάλεσμα μας, αυτό απαντήθηκε εμφατικά. Δεν ήρθε απλώς για τις προβολές. Το είδαμε όλοι αυτό που συνέβη εδώ την Κυριακή. Την αγάπη, την συγκίνηση, το φηλινγκ, την χαρά που βρεθήκαμε όλοι μαζί να καταλάβουμε το κέντρο μας και να στηρίξουμε τα σινεμά μας.
Αν οι μόνοι που τελικά ενδιαφέρονται να σταθεί ξανά στα πόδια της η πόλη, είναι οι πραγματικοί κάτοικοι της, τότε εμείς θα συνεχίσουμε τα καλέσματα πιο δυναμικά, θα διευρύνουμε τις συμμαχίες με όλους όσους δεν διεκδικούν απλώς τα σινεμά τους και την πόλη τους, αλλά την ίδια τους τη ζωή.
Τώρα, επειδή αντιμετωπίσαμε κριτική από μερίδα του τύπου, που από τη μια επισήμανε την μειωμένη προσέλευση των θεατών, και από την άλλη φόρτιζε τους κινηματογράφους με νοσταλγία, σαν να είναι κομμάτι του παρελθόντος, ή απολειφάδι του χρόνου
θα ήθελα να πω ότι,
Οι κινηματογράφοι δεν είναι μουσεία, ούτε μαυσωλεία, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Η πολιτιστική τους επίδραση είναι αστείρευτη, όσο και η 7η τέχνη. Οι κινηματογράφοι όχι μόνο κουβαλούν μεγάλη ιστορία, αλλά εξακολουθούν με συνέπεια να γράφουν ιστορία στην πόλη και τον πολιτισμό.
Από το 2015, που διαχειριζόμαστε το ΑΣΤΟΡ, ο κινηματογράφος μας στήριξε την ίδια περιοχή του κέντρου η οποία υπέφερε ήδη από το κλείσιμο των κινηματογράφων Αττικόν-Απόλλων, προβάλλοντας κάθε χρόνο περισσότερες από 100 ταινίες από όλο τον κόσμο σε συνολικά περισσότερες από 600 προβολές. Μέλος του ευρωπαϊκού δικτύου κινηματογράφων Europa Cinemas, το ΑΣΤΟΡ, έχει καθημερινό και αυστηρά επιμελημένο πρόγραμμα προβολών ανεξάρτητου κινηματογράφου. Καθώς και ειδικές προβολές, σχολικές προβολές, παρουσιάσεις βιβλίων, live & dj sets, masteclasses και workshops κινηματογραφίας. Στον κινηματογράφο έχουν πραγματοποιηθεί εκδηλώσεις σε συνεργασία, ενδεικτικά, με το Γαλλικό Ινστιτούτο, Ινστιτούτο Γκαίτε, Σουηδικό Ινστιτούτο, και με τις Πρεσβείες, μεταξύ άλλων, Σουηδίας, Λουξεμβούργου, Εσθονίας, Φινλανδίας, κλπ.. Φιλοξένησε εκδηλώσεις με την αιγίδα, μεταξύ άλλων, της Βουλής των Ελλήνων και του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ στεγάζει διαρκώς πλήθος ειδικών προβολών ταινιών νέων Ελλήνων σκηνοθετών, και screening-tests μεγάλων ελληνικών παραγωγών πριν τη συμμετοχή τους στα μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ (Κάννες, Βερολίνο, κλπ.).
Επίσης, το ΑΣΤΟΡ είναι σταθερά το “σπίτι” των μεγαλύτερων φεστιβάλ της χώρας: Νυχτες Πρεμιέρας – AIFF, Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας, Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου Αθήνας, κ.α.
Ταυτόχρονα προσελκύει και διεθνές ενδιαφέρον συνεργασιών, με διεθνείς οργανισμούς, όπως οι “Χρυσές Νύχτες” της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ένα ενδιαφέρον που κορυφώθηκε φέτος με την επιλογή του από το “Rolex Arts Festival: Celebrating 20 years of mentoring”, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο 2023, εκτός από το ΑΣΤΟΡ, σε κορυφαίους χώρους πολιτισμού της Αθήνας (EMST, Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre, Benaki Pireos 138, Megaron, κλπ.).
Αυτά όσο αφορά το ΆΣΤΟΡ.
Όμως θέλω να σημειώσω και δυο ακόμα θέματα.
Όλο το προηγούμενο διάστημα αποκλεισμού των αιθουσών – 2 χρόνια υποχρεωτικό λουκέτο, 1 χρόνο με κρατική επίταξη της εισόδου, QR codes, σκαναρίσματα και αποκλεισμοί κοινού, προσχηματικές αποζημιώσεις κινηματογράφων – ανέστειλαν την λειτουργία μας.
Φαίνεται πως συχνά ξεχνάμε ότι οι κινηματογράφοι μόλις φέτος βγήκαν από το ειδικό καθεστώς του κόβιντ, μετά από αυτό το σοκ που μας κράτησε τρία χρόνια μακρυά από τον κόσμο.
Παρά τις καλλιεργημένες εντυπώσεις, η ανάκαμψη τους είναι εντυπωσιακή φέτος, τα σολντ-άουτ επανήλθαν, οι ταινίες πυροδότησαν συζητήσεις: το σινεμά επανέρχεται με αιχμή τις νεότερες ηλικίες. Ακόμα και αν εξακολουθούν να χρειάζονται στήριξη, το σινεμά είναι ακόμα εδώ.
Οπότε πού αποσκοπεί αυτή η παραφιλολογία ότι οι κινηματογράφοι δεν έχουν πια θεατές, όταν μόλις τώρα μας επιτράπηκε να έχουμε θεατές;
Οι κινηματογράφοι στηρίζουν όλο το κινηματογραφικό οικοσύστημα της χώρας.
Και κινηματογράφοι του κέντρου είναι η ραχοκοκαλιά του.
Πού αποσκοπεί λοιπόν αυτό το ιδιότυπο “cinema-assasination” που υποτιμά τους κινηματογράφους όταν, οι καλύτερες ταινίες, με τις περισσότερες πρεμιέρες κάθε εβδομάδα, εξακολουθούν να παίζονται μόνο στα σινεμά μας. Όταν κανείς στο παρελθόν δεν μπέρδευε την τηλεόραση με το σινεμά.
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση οι κινηματογραφικές αίθουσες αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο και προτεραιότητα, όχι μόνο για την κοινότητα, αλλά και για τη διανομή του ανεξάρτητου σινεμά.
Έχουμε λοιπόν μια πολιτεία που αυτοθαυμάζεται ως υπέρμαχη της Ευρωπαϊκής μας ταυτότητας, την ώρα που μας βυθίζει αυταρχικά σε πραγματικότητες τρίτου κόσμου.
Θέλω να προσθέσω και κάτι τελευταίο. Αυτός ο τριετής αποκλεισμός των κινηματογράφων, έγινε παράλληλα με τον αποκλεισμό του κέντρου της Αθήνας – αστυνομικά μπλόκα, κλούβες, περίπατοι, σκάμματα, επικίνδυνες περιφράξεις και τρύπες στην Πανεπιστημίου, σκοτάδι και φόβος τη νύχτα, το Απόλλων-Αττικόν αφημένο σαν σκιάχτρο. Η πρόσβαση στο κέντρο ήταν και παραμένει αποτρεπτική.
Όλο αυτό το διάστημα ήταν οι αίθουσες του κέντρου που το κράτησαν όρθιο μέσα στην συστηματική και καλά σχεδιασμένη ερημοποίηση του.
Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου προειδοποίησε,
ότι μια πόλη χωρίς σινεμά, είναι μια πόλη σε κρίση.
Το Ιντεάλ, το Άστορ και η Ίριδα,
ο Απόλλων-Αττικόν,
το Αβέρωφ και το Έμπασσυ,
το Άστυ, η Όπερα, η Έλλη,
η Ααβόρα,
ήταν, είναι και θα είναι
τα οχυρά της πόλης μας.
Ευχαριστώ
–
Μπάμπης Κονταράκης,
Αθήνα, 4-4-23
♥
Καλημέρα σας. Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και πιστεύω στην υποστήριξή σας.
Ονομάζομαι Ανδρέας Κονταράκης και του χρόνου, κλείνω 40 χρόνια επαγγελματικής απασχόλησης με τις ταινίες. Εδώ και 14 χρόνια έχω την εταιρία διανομής WEIRDWAVE και τα τελευταία 8 χρόνια, άνοιξα και έδωσα ξανά στους Αθηναίους, 5 κινηματογράφους, που είχαν εγκαταλειφθεί. Συγκεκριμένα το 2015 βρήκα το ΑΣΤΟΡ, που ήταν κλειστό 4 χρόνια, το 2017 άνοιξα το ΑΝΔΟΡΑ, που ήταν κλειστό 13 χρόνια και στη συνέχεια τα 3 θερινά το 2018 την ΣΤΕΛΛΑ κλειστή για 8 χρόνια περίπου, το 2019 το ΚΑΡΜΕΝ που ήταν κλειστό για 16 ολόκληρα χρόνια και τέλος το 2020 την ΔΑΦΝΗ. Και όλα αυτά, χωρίς καμία βοήθεια του κράτους. Μόνο ο κ. Δήμαρχος βρήκε ένα ΕΣΠΑ και βοήθησε τις αίθουσες του κέντρου, άσχετα αν το ΑΣΤΟΡ ήταν η μοναδική αίθουσα που δεν πήρε ούτε ένα ευρώ, γιατί κάποιος γραφειοκράτης, πάτησε το ΑΦΜ μου, είδε πρώτο ΚΑΔ το video club και με απέρριψε
Παράλληλα έκανα διανομή 250 περίπου ταινιών, όλες του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Η επιχείρησή μου, είναι υγιέστατη τόσο εμπορικά, όσο και οικονομικά.
Τώρα, για το ΑΣΤΟΡ. Το καλοκαίρι του 2022, ψάχνοντας στην διαύγεια για κάτι άσχετο, είδα με έκπληξη ότι ο κινηματογράφος ΑΣΤΟΡ, πρόκειται να «αξιοποιηθεί» από τον ΕΦΚΑ. Στη συνέχεια, ούτε ο ΕΦΚΑ, ούτε το Υπουργείο Πολιτισμού, άνοιξαν τις πόρτες τους, για να μας εξηγήσουν ή να μας βοηθήσουν. Ακολούθησαν την τακτική της παραπληροφόρησης και του καθησυχασμού. Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω το πρόβλημα, σε φορείς, σε δημοτικές παρατάξεις, στα κόμματα της Βουλής και φυσικά σε όλη την κινηματογραφική κοινότητα. Η συμπαράσταση, ήταν καθολική. Δύο ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, επερωτήσεις στην Βουλή από δεκάδες βουλευτές και ψηφίσματα συμπαράστασης από όλη την κινηματογραφική κοινότητα.
Στις 21 Μαΐου, είναι η παγκόσμια ημέρα του πολιτισμού. Εδώ θα έχουμε εθνικές εκλογές, με κλειστούς κινηματογράφους ;
Είμαι 70 ετών Αθηναίος και μεγάλωσα τα παιδιά μου, με βόλτες τις Κυριακές, να ανεβαίνουμε την Σταδίου και στο Σύνταγμα να στρίβουμε και να κατεβαίνουμε την Πανεπιστημίου. Αυτή την διαδρομή, τώρα δεν μπορώ να την κάνω με τις 4 εγγονές μου, γιατί είναι επικίνδυνη.
Αυτή λοιπόν η ερημοποίηση του κέντρου της Αθήνας, αυξάνεται σε ρυθμούς, με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς είναι η ευθεία επίθεση σε κάθε μορφή πολιτισμού, όπως οι κινηματογράφοι που θέλουν να κλείσουν. Φοβάμαι, ότι στην αρχή της Σταδίου, σε λίγο, θα μπουν διόδια, για να περνούν μόνο αυτά τα διώροφα κόκκινα τουριστικά πούλμαν. Φοβάμαι επίσης, ότι στο μέλλον, μπορεί να καίνε και βιβλία, εδώ στο κέντρο της πόλης μας, καθώς ο μεθοδευμένος εκφασισμός της κοινωνίας, μαζί με την βία, ολοένα και θα αυξάνονται. Καλώ για μια ακόμα φορά, την κα Υπουργό Πολιτισμού, να χαρακτηρίσει διατηρητέα την χρήση όλων των κινηματογράφων της Αθήνας. Κινηματογράφοι, που όπως όλοι είδατε προχθές την Κυριακή, υποστήριξαν πάνω από 5.000 Αθηναίοι με την παρουσία τους, στην πλειονότητά τους, οι νέοι μας, και πάνω από 10.000 πολίτες με την υπογραφή τους.
Τώρα, σε ότι αφορά την μονοκαλλιέργεια του air’bnb, μπορώ να ανακοινώσω δημόσια το ενδιαφέρον ενός φίλου μου, από το Κατάρ, που έχει πάθει πλάκα με τον Εθνικό Κήπο και δίνει όσο-όσο. Επίσης, ένας άλλος γνωστός μου, έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για το κτήριο του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς είναι ακριβώς πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο και σε ευθεία, με το τεράστιο ξενοδοχείο, που κτίζεται μπροστά στην Πατησίων, εκεί που γκρέμισαν το Αθήναιον και την μνήμη μας, από το Μεγάλο μας Τσίρκο.
Σας ευχαριστώ.
–
Ανδρέας Κονταράκης
Αθήνα, 4-4-23